ΒΜΡ-1- Το μέλλον του στον Ελληνικό Στρατό

Το BMP-1 του 2014. Ονομάζεται BVP-M2 SKCZ. Σημειώνεται πως ο Ε.Σ θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο εκσυχρονισμού των υφιστάμεων ΤΟΜΠ/ ΤΟΜΑ αντί της αγοράς νέων.
Ως γνωστόν, τα ΤΟΜΑ ΒΜΡ-1Α1 Ost αποκτήθηκαν από τον ΕΣ το 1995, προερχόμενα από τα αποθέματα του πρώην ανατολικογερμανικού στρατού. Μέρος αυτών παραχωρήθηκε πριν δέκα περίπου χρόνια στον ανασυγκροτημένο ιρακινό στρατό, και τα υπόλοιπα εξακολουθούν να υπηρετούν στον ΕΣ, αντιμέτωπα όμως με το φάσμα της απαξίωσης. Παρατηρήθηκε δε το παράδοξο να έχει αποσυρθεί από τις τάξεις του Στρατού το νεώτερο και ικανότερο ΑΜΧ-10Ρ το 1996, και να διατηρηθεί σε υπηρεσία το ΒΜΡ-1. Βέβαια, το γαλλικής προέλευσης όχημα διετίθετο σε μικρούς αριθμούς, ενώ και η υποστήριξή του ήταν δυσχερής και λόγω προέλευσης ιδιαίτερα δαπανηρή υπόθεση, και αυτό χωρίς να προστεθεί η έλλειψη δόγματος επιχειρησιακής χρήσης των ΤΟΜΑ.
 Γράφει ο Κώστας Τσαγανάς 

Τα μειονεκτήματα του ΒΜΡ-1, του πρώτου ΤΟΜΑ σε υπηρεσία παγκοσμίως, είναι εν πολλοίς γνωστά, αλλά αξίζει να γίνει μια συνοπτική αναφορά σε αυτά:
α) ανεπαρκές δραστικό βεληνεκές του κύριου οπλισμού, του πυροβόλου δηλαδή χαμηλής πιέσεως, ουσιαστικά υβριδικού πυροβόλου/εκτοξευτή ρουκετών ) 2Α28 Grom των 73 χιλιοστών, το οποίο υπό ιδανικές συνθήκες είναι περίπου 800 μέτρα για στόχο μεγέθους άρματος μάχης
β) το χαμηλό ρυθμό βολής, ιδιαίτερα μετά την αφαίρεση του ούτως ή άλλως προβληματικού συστήματος αυτόματης γέμισης και τον περισπασμό του πυροβολητή με την εξυπηρέτηση του πυροβόλου που του στερεί τη δυνατότητα συνεχούς παρατήρησης του περιβάλλοντος χώρου
γ) την παντελή έλλειψη συστήματος σταθεροποίησης του οπλισμού για βολή εν κινήσει
δ) το απαρχαιωμένο και μικρού βεληνεκούς σύστημα νυκτερινής παρατήρησης και σκόπευση
ε) τον πύργο ενός ατόμου, που στερεί από τον αρχηγό πληρώματος τη δυνατότητα περιμετρικής παρατήρησης και συνεργασίας με τον πυροβολητή, ενώ ο προβολέας υπερύθρων που έχει στη διάθεσή του δημιουργεί νεκρή ζώνη για τον οπλισμό μπροστά και αριστερά του οχήματος
στ) ο επηρεασμός της ακρίβειας βολής των σταθεροποιούμενων δια πτερυγίων βλημάτων των 73mm από πλάγιους ανέμους και
ζ) την ανεπαρκή θωράκιση του οχήματος για τα δεδομένα του σύγχρονου πεδίου μάχης.
Παρ' όλα αυτά, το όχημα εκτιμήθηκε για την καλύτερη προστασία που παρέχει και τις ανώτερες αμφίβιες επιδόσεις του σε σύγκριση με το Μ113. Στα ανωτέρω έρχεται να προστεθεί και το ζήτημα της αχρήστευσης του μεγαλύτερου μέρους του οπλισμού του οχήματος λόγω έλλειψης πυρομαχικών. Τελευταία έχει αναφερθεί ότι έχει λήξει το όριο ζωής του μεγαλύτερου μέρους, αν όχι του συνόλου, του αποθέματος πυρομαχικών των 73mm , ενώ παράλληλα από διαθέσιμες φωτογραφίες φαίνεται να έχει αφαιρεθεί, τουλάχιστον από την πλειοψηφία των οχημάτων, το συζυγές πολυβόλο ΡΚΜΤ (7,62x54R). Δεδομένου ότι το συγκεκριμένο όπλο είναι από τα πλέον αξιόπιστα και στιβαρά της κατηγορίας του, το γεγονός μάλλον οφείλεται στην εξάντληση του αποθέματος πυρομαχικών, που, όπως ισχύει και για το κύριο πυροβόλο, η χρήση τους από τον ΕΣ περιορίζεται αποκλειστικά στο συγκεκριμένο τεθωρακισμένο. Κατά συνέπεια, το όχημα μένει με μόνο αξιοποιήσιμο οπλισμό το βαρύ πολυβόλο Browning M2HB-QCB επί έστορα στην οροφή του πύργου, η προσθήκη του οποίου αποτελεί ελληνική τροποποίηση, ως μερική λύση στο πρόβλημα της χαμηλής γωνίας μέγιστης ανύψωσης του κύριου οπλισμού, αν και η χρήση του απαιτεί την έκθεση του πυροβολητή στο εχθρικό πυρ και στα στοιχεία της φύσης. Βραχυπρόθεσμα, η επίλυση του ζητήματος προϋποθέτει την προμήθεια πυρομαχικών για τα συζυγή πολυβόλα, η οποία κρίνεται ιδιαίτερα χαμηλού κόστους και μπορεί να γίνει σε συνεργασία με την Εθνική Φρουρά της Κύπρου, η οποία χρησιμοποιεί τα ΡΚΜΤ επί αρμάτων μάχης T-80U και ΤΟΜΑ ΒΜΡ-3.
Εναλλακτικά, το ΡΚΜΤ θα μπορούσε να αποσυρθεί και να αντικατασταθεί από το παραπλήσιου μεγέθους και διαμόρφωσης βελγικής προέλευσης και αμερικανικής κατασκευής Μ240 (FN MAG 58), εκ των αποσυρθέντων Μ60Α3, με τις ανάλογες μικρής έκτασης και μηδενικού ουσιαστικά κόστους τροποποιήσεις στο εσωτερικό του πύργου για την προσαρμογή του. Όσον αφορά τα πυρομαχικά των 73mm, βραχυπρόθεσμα απαιτείται προμήθεια σύγχρονων βλημάτων ΗΕΑΤ αυξημένης διατρητικής ικανότητας, ει δυνατόν διπλής εν σειρά κεφαλής, και ΗΕ για χρήση κατά προσωπικού και μη θωρακισμένων στόχων, αλλά θα παραμένουν και τα εγγενή μειονεκτήματα βεληνεκούς και ακρίβειας του πυροβόλου. Με δεδομένη την τρέχουσα οικονομική ένδεια, η αντικατάσταση των ΒΜΡ-1 από άλλα, σύγχρονα, ΤΟΜΑ είναι πρακτικά αδύνατη. Ομοίως υψηλό έως απαγορευτικό κρίνεται το κόστος για την αντικατάσταση του υπάρχοντος πύργου από άλλον που θα φέρει αυτόματο πυροβόλο 20-30 χιλιοστών παρά την πληθώρα προτάσεων στη διεθνή αγορά για αναβάθμιση του οχήματος με νέο πύργο ενός ή και δύο ατόμων, ή ακόμα και με μη επανδρωμένο σταθμό οπλισμού. Μια λύση για τη συνέχιση της αξιοποίησης των ΒΜΡ-1 από τον ΕΣ με χαμηλό κόστος θα ήταν και η “υποβάθμισή” τους σε ΤΟΜΠ, με την αφαίρεση του 2Α28 και την αντικατάστασή του από βαρύ πολυβόλο.

Έτσι, η χρήση του οπλισμού θα γίνεται υπό την προστασία θώρακα, χωρίς έκθεση του πυροβολητή. Παρόμοιες λύσεις έχουν παρουσιαστεί από την Τσεχία (ΟΤ-90/Μ1/Μ2, Excalibur Army MGC-1) και τη Σλοβακία (OT-90M Zarmod), με το δεύτερο να αποτελεί την μοναδική πρόταση που διατηρεί τον υφιστάμενο πύργο, ενώ οι άλλες τον αντικαθιστούν, με τη σλοβακική πρόταση να κρίνεται ως η πιο προηγμένη τεχνολογικά. Ο ΕΣ θα μπορούσε να προβεί σε τροποποίηση αντίστοιχη με αυτήν της Excalibur Army, τοποθετώντας όμως M2HB-QCB αντί του ανύπαρκτου στο ελληνικό οπλοστάσιο KPVT. Κατά ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αυτό προτάθηκε ήδη, αλλά “σκάλωσε” σε γραφειοκρατικά ζητήματα. Η μετατροπή μπορεί να γίνει και σε επίπεδο ομάδας συντηρήσεως με συλλογές που θα κατασκευαστούν από κάποιο ΠΕΒ. Επίσης, σε ΠΕΒ θα μπορούσε να γίνει μια επιπλέον τροποποίηση του πύργου, με ελασματουργικές εργασίες αφαίρεσης της θυρίδας επαναφόρτωσης του καταργημένου εκτοξευτή ΑΤ Κ/Β Malyutka που βρίσκεται στην οροφή πίσω από το ασπίδιο του πυροβόλου, ώστε να αυξηθεί η μέγιστη δυνατή γωνία ανύψωσης του οπλισμού. Στο δε υφιστάμενο έστορα επί του πύργου θα μπορούσαν να προσαρμοστούν άλλα όπλα, όπως ενδεικτικά πολυβόλο βομβίδων GMG, ΠΑΟ 84-90mm ή και κατευθυνόμενα βλήματα Fagot ή MILAN για αύξηση της ισχύος πυρός του οχήματος.
 Τα εξωτερικά τοποθετημένα ΠΑΟ, GMG ή πολυβόλα θα τα χειρίζεται ο πυροβολητής είτε από την ανοικτή θυρίδα οροφής είτε και από το εσωτερικό του πύργου μέσω απεμπλεκόμενου κατά βούληση αρθρωτού συνδέσμου (articulated linkage) με το μηχανισμό ανύψωσης του κύριου οπλισμού. Απαραίτητη κρίνεται η τοποθέτηση σύγχρονης διόπτρας νυκτερινής παρατήρησης και σκόπευσης. Σε περίπτωση πραγματοποίησης της ως άνω πρότασης, ο πυροβολητής γίνεται αυτόματα και αρχηγός πληρώματος, ενώ την εντός του σκάφους θέση πίσω από τον οδηγό θα μπορούσε να καταλάβει ο ομαδάρχης της μεταφερόμενης ομάδας πεζικού, από την οποία θα μπορεί να έχει καλύτερη επίγνωση της τακτικής κατάστασης. Φυσικά, και στη θέση αυτή θα χρειαστεί να τοποθετηθεί μια σύγχρονη και συμπαγής διόπτρα νυκτερινής όρασης.
Σε δεύτερη φάση θα μπορούσε να υιοθετηθεί συλλογή πρόσθετης θωράκισης για επαύξηση της προστασίας ή ακόμα και απλά να προστεθούν πλευρικές πλάκες χάλυβα θωρακίσεως πάχους περίπου 10mm κατά το πρότυπο του BMP-1D (επιτόπιας σοβιετικής μετατροπής στο Αφγανιστάν). Εννοείται ότι τα οχήματα θα πρέπει να περάσουν εργοστασιακή συντήρηση για την απρόσκοπτη συνέχεια της αξιοποίησής τους (παλαιότερα είχε προταθεί από την Κιολεΐδης ΑΕ σε συνεργασία με την τσεχική VOP 026), λχ το 308 ΠΕΒ – το οποίο μάλιστα παρουσίασε και έκδοση παροχής πυρών υποστήριξης του ΒΜΡ-1 με ZU-23-2 – μπορεί κάλλιστα να αναλάβει τις σχετικές εργασίες. Μια άλλη, μεγαλύτερου όμως κόστους πρόταση, θα ήταν να τοποθετηθεί εξωτερικά στο πίσω άνω μέρος του πύργου πυροβόλο 20-23mm με συζυγές πολυβόλο, μια μετατροπή εμπνευσμένη από το πολωνικό BWP-95 και τις αρμενικές μετασκευές με ένα ή δύο πυροβόλα των 23mm. Για εγκυκλοπαιδικούς λόγους ακολουθεί μια ενδεικτική αναφορά στις διαθέσιμες στη διεθνή αγορά προτάσεις για αναβάθμιση του οπλισμού του οχήματος.
 Μη επανδρωμένοι πύργοι: BAE Systems TRT-25, Elbit UT-30, Elbit ORCWS-30, Excalibur Army TURRA 30, Rafael Samson, OTO-Melara Hitfist OWS, IST Dynamics Un-manned Multi-Weapon Platform. Ενός ατόμου: Kuka E8, Muromteplovoz σειρά BPPU, ZTS-Special DVK-30 (Cobra-S), BAE Systems Sharpshooter, KBP πύργος BMD-2, KMDB Shkval, Rafael OWS-25, KBP Kliver (προσφερόταν μέχρι πρόσφατα), NORINCO GCTWM, Nexter Dragar. Δύο ατόμων: KurganMashZavod πύργος BMP-2, Delco LAV-25 turret. Με διατήρηση του αρχικού πύργου: KurganMashZavod BMP-1PG.

http://www.defencenews.gr/index.php/2013-12-13-10-07-23/2013-12-13-14-19-27/181-vmr-1-to-mellon-tou-ston-elliniko-strato

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις